Blij dat ik glij.

Na een aantal dagen het winterwonderland te hebben gemist vandaag de Loonse en Drunense Duinen aangedaan. Toch beter dan op de trainer. Sneeuwresten, ijslagen, sporen en modderpoelen maakten het een waar feest. En prima voor de techniek: niet blokkerend remmen en niet abrupt sturen op de ijsresten is het devies. Zo was het prima te doen. Toch wordt het al snel donker in het grote bos, zeker als de zon achter de wolken verdwijnt.


De vrienden van Staatsbosbeheer zijn ook goed tekeer gegaan. Een stuk bos is onherkenbaar geworden. Ik snap dat onderhoud nodig is, maar is dit niet iets te drastisch?